TUNIS

Republika Tunis ima izuzetan položaj u severnoj Africi:  sever i severoistok ove arapske države okružuje oko 1300 kilometara obale na Sredozemnom moru, dok se na zapadu  graniči s Alžirom, a na jugoistokuistoku s Libijom. Oko 40 odsto južne i jugozapadne teritorije zemlje pokriva pustinja Sahara, dok je ostatak od 60 odsto površine zemlje veoma plodan i pogodan za poljoprivredu. Planinski venac, koji predstavlja deo istočnog Atlasa, dijagonalno preseca zemlju i oštro deli pustinjsku od mediteranske klime. Glavni grad se takođe zove Tunis, kao i obližnje jezero i veliki zaliv u kojem je prestonica smeštena. Priča se da  ime Tunis potiče od berberske reči ”prenoćiti”. Tunis ima preko 10 miliona stanovnika. Tunižani govore arapski književni jezik, ali se dobro služe i francuskim, engleskim, nemačkim, italijanskim i ruskim jezikom.

Posle burne istorije obeležene raznim osvajačima, Tunis sredinom prošlog veka postaje nezavisna država, a 1957. godine proglašena je Republika Tunis sa Habibom Burgibom kao predsednikom, koji je na čelu države ostao trideset godina. Zamenio ga je doskorašnji predsednik Zine El-Abidine Ben Ali, da bi nakon nemira 2011. godine na čelo države došao Mohamed Monsef Marzuki kao treći predsednik nezavisnog Tunisa.

RELIGIJA

Službena religija je islam sa 98% vernika, a ostatak stanovništva čine hrišćani i Jevreji.

ISTORIJA

Tunis ima bogatu istoriju dugu više hiljada godina, ali najburniji period nastaje dolaskom Feničana, osnivača Kartagine, u IX veku pre nove ere, pa se uglavnom govori o 3000 godina staroj istoriji i kulturi u kojoj su se smenjivali uticaju Puna, Rimljana, Arapa, Turske, Afrike, raznih evropskih naroda… sve do dolaska Francuza i osnivanja njihovog protektorata nad Tunisom krajem XIX veka. Starosedeoci Tunisa su Berberi koji i danas govore berberskim jezikom. Oni su prilično očuvali svoju samosvojnost uprkos brojnim osvajačima koji su protutnjali ovom krajevima.

Istorijski najznačajniji lokalitet Tunisa je Kartagina, glavni trgovački centar Feničana iz II i III veka pre nove ere, dakle baš iz doba kada je s druge strane Sredozemnog mora stasavala druga velika sila: Rim, prvo kao republika, pa kao carstvo. Osnovana je 814. godine pre nove ere, Kartagina se razvila u jedan od najuspešnijih i najsnažnijih gradova u zapadnom Mediteranu. Tokom II i III veka pre nove ere počele su zađevice između dve sredozemne supersile oko prevlasti na Mediteranu, pa su se gotovo stotinu godina vodila tri punska rata u kojima je Kartagina pokušala da nadvlada Rim, ali je uprkos uspešnim borbama, koje je u jednom periodu predvodio i Hanibal, Kartagina u sva tri rata pretrpela poraze. U poslednjem je grad potpuno uništen i njegovi žitelji prodati su u ropstvo. Nakon toga Tunis je postao rimska provincija Afrika, žitnica Rimske imperije. Rimljani su zauzeli veći deo Tunisa, obnavljajući i gradeći prelepe gradove.

Hrišćastvo je ovde tek počinjalo da se budi kada Tunis 436. godine osvajaju Vandali.  Potom ove prostore okupira vizantijski car Justinijan I, a 670. godine dolaze Arapi koji proširuju svoju vlast na teritoriju cele severne Afrike i vrše islamizaciju stanovništva. Zemlju su osvajali i Španci i Turci, gusari i begovi, jer kao važna tačka nasred Sredozemlja postaje predmet nadmetanja između raznih sila, pa i Italije i Francuske, koja je bila poslednji ”zaštitnik” buduće nezavisne Republike Tunis.

Otuda se u Tunisu mogu videti fantastični istotrijski spomenici poput ostataka drevne Kartagine, pa rimski amfiteatar u El Džemu i Nacionalni muzej u Bardou s najvećom kolekcijom rimskih mozaika, potom izuzetna gradska arhitektura u Sidi Bu Saidu arapsko-andaluzijskog stila, neobične berberske kuće ukopane u meki pustinjski peščar, ili se mogu kušati francuski bageti, kroasani i sirevi i italijanska pasta uz slušanje italijanskih kancona… Naravno, tu su i izuzetni muslimanski verski objekti i spomenici kulture, od kojih su neki jedinstveni na afričkom tlu.

OVDJE MOŽETE VIDJETI CJENOVNIK:

https://www.kontiki.ba/bs/location/tunis/hotels